سخنرانی آقای کیان کیایی برنامه نویس و متخصص هوش مصنوعی

 سخنرانی آقای کیان کیایی برنامه نویس و متخصص هوش مصنوعی

موضوعی که آقای کیان کیایی در این جلسه مطرح کردند، پیچیدگی های خاصی داشت و با استقبال حاضرین همراه شد. ایشان با اشاره به منابع موجود در وبسایت Event Janus و آکادمی لایف‌وب، تأکید کردند که مخاطبان میتوانند برای مطالعه جزئیات بیشتر به لینکهای مرتبط مراجعه نمایند.

چالش‌های فعلی هوش مصنوعی و انتظارات برآورده نشده

آقای کیایی به این موضوع پرداختند که با وجود پیشرفتهای اخیر در حوزه هوش مصنوعی (AI)، به نظر میرسد این فناوری نتوانسته است تمامی انتظارات اولیه را برآورده کند. در حالی که بسیاری تصور میکردند هوش مصنوعی زندگی بشر را به طور کامل متحول خواهد کرد، در عمل شاهد آن هستیم که این فناوری در حد یک ابزار کمکی باقی مانده است. برای مثال، هوش مصنوعی در انجام وظایفی مانند ترجمه، تولید ایمیل، یا ساخت ویدیوهای ساده کمک کننده است، اما هنوز به آن سطح از تحول عمیق که انتظار میرفت، نرسیده است.

برخی نظریه پردازان، مانند گری مارکوس، معتقدند که هوش مصنوعی به یک حباب تکنولوژیک تبدیل شده و به دلیل محدودیتهای موجود در پردازش داده ها و استدلال منطقی، نمیتواند از سطح فعلی فراتر رود. به علاوه، آمارها نشان میدهند که تنها ۵.۴٪ از شرکتهای آمریکایی در فوریه ۲۰۲۴ از هوش مصنوعی استفاده میکردند، که بیانگر عدم استقبال گسترده از این فناوری در کسب وکارها است.

چالش های هوش مصنوعی

قانون مور و پیشبینی رشد فناوری

آقای کیایی با اشاره به قانون مور (که توسط گوردون مور در سال ۱۹۶۵ مطرح شد) توضیح دادند که این قانون پیشبینی میکند تعداد ترانزیستورهای موجود در تراشه های کامپیوتری هر دو سال دو برابر میشود. این روند در دهه های گذشته به طور شگفت انگیزی دقیق بوده و حتی پیش بینی هایی مانند شکست قهرمان شطرنج جهان (کاسپاروف) توسط هوش مصنوعی در سال ۱۹۹۷ را ممکن ساخته است.

با این حال، ایشان به این نکته اشاره کردند که با نزدیک شدن به مرزهای فیزیکی فناوری، رشد نمایی علم به نقطهای میرسد که به آن سینگولاریتی (Singularity) گفته میشود. این مفهوم، برگرفته از اخترفیزیک، به شرایطی اشاره دارد که پیشرفت فناوری چنان سریع میشود که دیگر قابل پیشبینی نخواهد بود.

سینگولاریتی و آینده هوش مصنوعی

بر اساس نظریه ریموند کورزویل (از پیشگامان هوش مصنوعی)، سینگولاریتی میتواند بین سالهای ۲۰۲۹ تا ۲۰۴۸ در صنایع مختلف رخ دهد. در این شرایط، هوش مصنوعی از هوش انسانی پیشی میگیرد و تغییراتی بنیادین در ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و فناوری ایجاد میکند.

آقای کیایی سه سناریوی محتمل برای آینده هوش مصنوعی مطرح کردند:

۱. سناریوی بدبینانه: هوش مصنوعی به انتظارات پاسخ نمیدهد و رشد آن متوقف میشود.

۲. سناریوی خنثی: تعادلی بین تأثیرات مثبت و منفی هوش مصنوعی ایجاد میشود.

۳. سناریوی خوشبینانه: هوش مصنوعی منجر به پیشرفتهای چشمگیر در پزشکی، افزایش طول عمر و رفاه جامعه میشود.

فرصت طلایی سه تا پنج سال آینده

ایشان تأکید کردند که در حال حاضر، یک فرصت استثنایی سه تا پنج ساله وجود دارد که افراد و سازمان ها میتوانند با بهره گیری از هوش مصنوعی، جایگاه خود را متحول کنند. در این بازه زمانی، استفاده از هوش مصنوعی هنوز فراگیر نشده و کسانی که زودتر اقدام کنند، مزیت رقابتی قابل توجهی به دست خواهند آورد.

پیشنهادهای کلیدی برای سازمان ها:

  • بازنگری مدل های کسب وکار با تمرکز بر هوش مصنوعی
  • سرمایه گذاری روی فناوری و داده های هوشمن
  • افزایش چابکی سازمانی با استفاده از ابزارهای مبتنی بر AI

پیشنهادهای فردی برای آمادگی در دوران سینگولاریتی:

  • یادگیری مفاهیم پایه هوش مصنوعی و برنامه نویسی
  • آشنایی با ابزارهای جدید و سرمایه گذاری روی آنها
  • توجه به سلامت جسمی و روانی (ورزش، مدیتیشن و تابآوری ذهنی)

جمع‌بندی

آقای کیایی در پایان با اشاره به رشد انفجاری استفاده از هوش مصنوعی (افزایش ۵۱ برابری درخواستها در پلتفرم OpenAI طی یک سال)، هشدار دادند که عدم همراهی با این تحولات میتواند به حذف افراد و سازمان ها از گردونه رقابت منجر شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *